Dziennik wojenny 17. Pułku Strzelców
Okres: 28 marca (10 kwietnia) 1915 r. - 30 kwietnia (13 maja) 1915 r.
Tłumaczenie i opracowanie:
Александр Пекус,
Małgorzata Karczewska,
Jacek Czaplicki
28 marca (10 kwietnia) 1915 r.
Oddziały pułku znajdowały się na pozycjach od wzgórza "53.7" do ziemianki dowódcy 19. Pułku Strzelców (rejon wsi Klimki i Krobia).
Stan liczebny sekcji bojowej pułku:
oficerowie sztabowi – 2,
młodsi oficerowie – 19;
bagnety i szable – 1043,
obsługa karabinów maszynowych – 69,
zwiadowcy – 34.
Razem: 1146.
Karabinów maszynowych - sztuk sześć.
We wsi Płoszyce znajdowało się 630 żołnierzy z uzupełnień, 7 oficerów, 14 instruktorów i jeden karabin maszynowy w celach szkoleniowych.
Zgodnie z rozkazem szefa sztabu 5. Brygady Strzelców, oddziały pułku zostały wycofane na odpoczynek do wsi Grale.
Pułk dotarł do wsi około godziny 19:00.
W związku z odejściem dotychczasowego dowódcy 5. Brygady Piechoty generała Schreidera na stanowisko dowódcy 17. Dywizji Piechoty, tymczasowe dowództwo brygady do czasu przybycia nowego dowódcy generała-majora Nowickiego, powierzono dowódcy 19. Pułku Piechoty pułkownikowi Iwanowowi.
Noc minęła spokojnie.
29 marca (11 kwietnia) 1915 r.
Wieś Grale, powiat ostrołęcki, gubernia łomżyńska.
Na froncie bez zmian.
Pułk korzystał z krótkiej chwili wytchnienia. Zbudowano łaźnie, w których strzelcy odświeżali się po długim czasie spędzonym w okopach.
Stan liczebny sekcji bojowej pułku:
oficerowie sztabowi – 2,
młodsi oficerowie – 19;
bagnety i szable – 1056,
obsługa karabinów maszynowych – 69,
zwiadowcy – 34.
Razem: 1159.
Karabinów maszynowych - sztuk sześć.
Noc minęła spokojnie.
30 marca (12 kwietnia) 1915 r.
Wieś Grale, powiat ostrołęcki, gubernia łomżyńska.
O godzinie 23:00 z dowództwa brygady przyszedł telefonogram nakazujący następnego dnia o godzinie 15:00 przejście na stanowiska rezerwy odcinka frontu i zajęcie okopów 18. Pułku Strzelców.
Stan liczebny sekcji bojowej pułku:
oficerowie sztabowi – 2,
młodsi oficerowie – 19;
bagnety i szable – 1057,
obsługa karabinów maszynowych – 69,
zwiadowcy – 34.
Razem: 1160.
Karabinów maszynowych - sztuk sześć.
We wsi Płoszyce znajdowało się 634 żołnierzy z uzupełnień, 7 oficerów, 14 instruktorów i jeden karabin maszynowy w celach szkoleniowych.
Noc minęła spokojnie.
31 marca (13 kwietnia) 1915 r.
Wieś Grale, powiat ostrołęcki, gubernia łomżyńska.
Na froncie bez zmian.
Stan liczebny sekcji bojowej pułku:
oficerowie sztabowi – 2,
młodsi oficerowie – 19,
bagnety i szable - 1157,
obsługa karabinów maszynowych – 69,
zwiadowcy – 34.
Razem: 1260.
Karabinów maszynowych - sztuk sześć.
Uwaga: we wsi Płoszyce znajdowało się 730 żołnierzy z uzupełnień, 8 oficerów, 14 instruktorów.
Szefem służby wojskowo-policyjnej został mianowany porucznik Chudyńcew.
Zgodnie z rozkazami sztabu brygady z poprzedniego dnia, przed godziną 15:00 pułk przeszedł do rezerwy odcinka frontu, zajmując okopy na linii wzgórz "56.1" i "57.2".
Przybyło uzupełnienie w postaci 97 ludzi z 41. Kompanii Marszowej 87. Zapasowego Batalionu.
2. Kompania/17 została wysłana do prac przy remoncie dróg.
Informacje o nieprzyjacielu przed 1 kwietnia oraz o celach i położeniu 5. Brygady Strzelców:
Nieprzyjaciel zajmuje pozycje na linii: Lipniki – Tartak – Klimki – wzgórze "58,8" – wzgórze "58,5" – Wydmusy – Zdunek – Olszyny – Zawady.
Po prawej, na pozycjach na północ od wsi Szafranki"; znajdują się oddziały generała kniazia Kara-Georgijewica, po lewej na umocnionych pozycjach na linii wzgórze "55,3" - na północny zachód o napisu na mapie „do Wachu” - punkt "56" - do rogu torfowiska Karaska (na południowy wschód od Olszyn) oddziały generała Regulskiego[1].
Nasz korpus miał rozkaz za wszelką cenę bronić się na linii, którą zajmował.
5. Brygada Strzelców miała za zadanie bronić umocnionych pozycji między rzekami Szkwa i Rozoga oraz dalej rozbudowywać umocnienia. 17. Pułk Strzelców znajdował się w rezerwie odcinka w kolumnie podpułkownika Baranowa.
1 kwietnia (14 kwietnia) 1915 r.
17. Pułk Strzelców, 18. Pułk Strzelców, pół kompanii saperów i trzy sotnie z Ussuryjskiego Pułku Kozaków znajdowały się w rezerwie odcinka frontu i kwaterowały w ziemiankach na linii: wzgórze "56.1" - wzgórze "57.2".
Stan liczebny sekcji bojowej pułku:
oficerowie sztabowi – 2,
młodsi oficerowie – 19,
bagnety i szable – 1199,
obsługa karabinów maszynowych – 69,
zwiadowcy – 34.
Razem: 1302.
Karabinów maszynowych - sztuk sześć.
Przybyło uzupełnienie w postaci 42 ludzi z 41. Kompanii Marszowej 87. Zapasowego Batalionu.
Noc minęła spokojnie.
2 kwietnia (15 kwietnia) 1915 r.
Oddziały pułku zajmowały te same stanowiska co poprzedniego dnia.
Na froncie bez zmian.
O godzinie 16:00 do Płoszyc, wsi gdzie szkolono żołnierzy z uzupełnień dla 17. Pułku Strzelców, przybył nowo mianowany dowódca 5. Brygady Strzelców, generał-major Nowicki. Po dokonaniu inspekcji generał pochwalił kadrę szkoleniową i o godzinie 17:00 ruszył dalej.
Stan liczebny sekcji bojowej pułku:
oficerowie sztabowi – 2,
młodsi oficerowie – 19,
bagnety i szable – 1383,
obsługa karabinów maszynowych – 69,
zwiadowcy – 34.
Razem: 1486.
Karabinów maszynowych - sztuk sześć.
We wsi Płoszyce przebywało 956 ludzi z uzupełnień, nad którymi pracowało 8 oficerów i 18 instruktorów.
Noc minęła spokojnie.
3 kwietnia (16 kwietnia) 1915 r.
Pułk kwaterował w ziemiankach na skraju lasu na linii: wzgórze "56.1" - wzgórze "57.2".
O godzinie 12:00 strzelcy ustawili się w szeregu przy sztabie pułku, gdzie przybył nowo mianowany dowódca brygady, aby zapoznać się z pułkiem.
Na froncie bez zmian.
Stan liczebny sekcji bojowej pułku:
oficerowie sztabowi – 2,
młodsi oficerowie – 19,
bagnety i szable – 1438,
obsługa karabinów maszynowych – 69,
zwiadowcy – 34.
Razem: 1541.
Karabinów maszynowych - sztuk sześć.
We wsi Płoszyce przebywało 1014 ludzi z uzupełnień oraz 8 oficerów i 20 instruktorów.
Noc minęła spokojnie.
4 kwietnia (17 kwietnia) 1915 r.
Zgodnie z rozkazem nr 31 ze sztabu 5. Brygady Strzelców z dnia 3 kwietnia, pułk zajmował pozycje 19. Pułku Strzelców we wsi Jazgarka.
W ciągu dnia na stanowisku było spokojnie.
Stan liczebny sekcji bojowej pułku:
oficerowie sztabowi – 2,
młodsi oficerowie – 19,
bagnety i szable – 1437,
obsługa karabinów maszynowych – 69,
zwiadowcy – 34.
Razem: 1540.
Karabinów maszynowych - sztuk sześć.
Noc minęła spokojnie.
5 kwietnia (18 kwietnia) 1915 r.
Pułk znajdował się na pozycjach we wsi Jazgarka.
Kompanie porządkowały i umacniały nowo zajęte pozycje.
Sztab pułku mieścił się w leśniczówce położonej na skraju dużego lasu, na północny wschód od wsi Krobia.
Stan liczebny sekcji bojowej pułku:
oficerowie sztabowi – 2,
młodsi oficerowie – 23,
bagnety i szable – 1445,
obsługa karabinów maszynowych – 69,
zwiadowcy – 34.
Razem: 1547.
Karabinów maszynowych - sztuk sześć.
Praporszczyk Pietrikowiecz przyprowadził świeże uzupełnienia ze 167. Zapasowego Batalionu, przybyło 59 żołnierzy niższych rangą.
Po wyzdrowieniu ze szpitali wrócili: porucznik Żeleźniak, porucznik von Grote de Buko i podporucznik Woronin.
Noc minęła spokojnie.
6 kwietnia (19 kwietnia) 1915 r.
Pułk znajdował się na pozycjach we wsi Jazgarka.
Za dnia nic szczególnego się nie działo.
Kompanie nadal umacniały swoje pozycje.
Stan liczebny sekcji bojowej pułku:
oficerowie sztabowi – 2,
młodsi oficerowie – 24,
bagnety i szable – 1509,
obsługa karabinów maszynowych – 69,
zwiadowcy – 34.
Razem: 1612.
Karabinów maszynowych - sztuk sześć.
Wrócił po wyleczeniu praporszczyk Szczefanowicz.
W celu zdobycia języka (jeńców) w nocy około godziny 3:00 wyszła z okopów grupa zwiadowców dowodzonych przez praporszczyka Czelcowa. Po drodze nie napotkali ukrytych placówek wroga. Tuż przy zasiekach dostali się pod silny ostrzał wroga, zaalarmowanego szczekaniem psa przywiązanego do palików zapory. Patrol zwiadowców wrócił z niczym.
Za zasługi w walce, orderem św. Jerzego IV klasy oznaczeni zostali:
Podpułkownik Reintal, podpułkownik Sołowjow, kapitan Piwowarski i porucznik Jürke (trzej pierwsi pośmiertnie).
Noc minęła spokojnie.
7 kwietnia (20 kwietnia) 1915 r.
Pułk znajdował się na pozycjach we wsi Jazgarka.
Na obecnym stanowisku pułk jest dobrze ufortyfikowany: okopy zostały ulepszone, ziemianki mają dwuwarstwowe konstrukcje z drewnianych bali i większość z nich posiada kuchenki oraz piece; przy kwaterze sztabu pułku jest porządna łaźnia.
Dzień na froncie był spokojny.
Stan liczebny sekcji bojowej pułku:
oficerowie sztabowi – 2,
młodsi oficerowie – 24,
bagnety i szable – 1498,
obsługa karabinów maszynowych – 69,
zwiadowcy – 34.
Karabinów maszynowych - sztuk sześć.
Do Sztabu 5. Brygady Strzelców dotarł rozkaz nr 32 mówiący, że w nocy z 7 na 8 kwietnia brygada ma przekazać swoje pozycje jednostkom 5. Korpusu Armijnego (27. Witebskiemu Pułkowi Piechoty i 10. Pułkowi Strzelców Turkiestański) i przejść w rejon między rzekami Omulew i Orzyc.
Zgodnie z tym rozkazem, 20. Pułk Strzelców i 1. Bateria 5. Dywizjonu Artylerii Strzelców opuściła swój obóz i pomaszerowała drogą przez Kadziło – Piasecznię – Glebę – Czarnotrzew (po przekroczeniu Omulwi) – Baranowo – do huty szkła, która znajduje się na południe od wsi Majdan, gdzie zatrzymali się na odpoczynek.
19. Pułk Strzelców wyruszył ze wsi Grale o godz. 22:00 i ruszył drogą Golanka – Kadzidło, a dalej drogą którą szedł 20. Pułk Strzelców do obozu przy hucie szkła.
18. Pułk Strzelców, po oddaniu pozycji nowym oddziałom, wraz z 2. Baterią 5. Dywizjonu Artylerii Strzelców, przeszedł do Kadzidła a później poszedł za 19. Pułkiem Strzelców.
8 kwietnia (21 kwietnia) 1915 r.
Zgodnie z tym samym rozkazem, 17. Pułk Strzelców oddał swoje pozycje Witebszczanom o godzinie 2:30 i wraz z 3. Baterią 5. Dywizjonu Artylerii Strzelców oraz kompanią saperów ruszył drogą Kadzidło – Piasecznia – Gleba – Czarnotrzew – Baranowo i o godzinie 13:30 dotarł do wsi Orzoł, gdzie zatrzymał się na noc.
Przemaszerowano około 30 wiorst. Droga była trudna - piasek i gorące słońce.
Zgodnie z powyższym rozkazem tabory drugoliniowe o północy wyruszyły ze swego miejsca stacjonowania i ruszyły drogą przez Lelis – Durlasy – Szwendrowy Most na Przystań, gdzie rozstawiły się w lesie, na południe od przeprawy przez Omulew, w oczekiwaniu na dalsze rozkazy.
Lazarety brygady i służby obozowe skierowano do Ostrołęki.
Stan liczebny sekcji bojowej pułku:
oficerowie sztabowi – 2,
młodsi oficerowie – 24,
bagnety i szable – 1498,
obsługa karabinów maszynowych – 69,
zwiadowcy – 34.
Karabinów maszynowych - sztuk sześć.
Noc minęła spokojnie.
9 kwietnia (22 kwietnia) 1915 r.
Zgodnie z rozkazem sztabu 5. Brygady Strzelców nr 33 z dnia 8 kwietnia br. pułk wraz z 1. Plutonem 3. Batalionu Saperów stanowił rezerwę brygady i stacjonował we wsi Orzoł.
Pozostałe pułki brygady rozstawiono na pozycjach.
20. Pułk Strzelców zajął prawy sektor odcinka frontu brygady i bronił rejonu od rzeki Płodownica do strumienia, który znajduje się na południe od zaznaczonej przerywaną linią drogi idącej na zachód od wzgórza "53,5", pozostając w kontakcie z lewą flanką oddziałów generała Gawriszewa[2].
19. Pułk Strzelców tworzył środkowy sektor z zadaniem uporczywej obrony rejonu od wspomnianego wyżej strumienia do rowu łączącego wzgórza "54,5" i "53,2".
18. Pułk Strzelców tworzył lewą sektor brygady z zadaniem uporczywej obrony rejonu od wspomnianego wyżej rowu między wzgórzami "54,5" i "53,2" do drogi biegnącej ze wsi Cierpięta do Wólki Rakowskiej. Miał też nawiązać kontakt z prawą flanką oddziałów generała Czernowina.
5. Dywizjon Artylerii Strzelców, 1. Bateria 10. Brygady Artylerii Strzelców Syberyjskich oraz 7. Bateria Ciężkiej Artylerii (2 działa) znajdujące się pod dowództwem podpułkownika Iwanowa[3], tymczasowego dowódcy 5. Dywizjonu Artylerii Strzelców, otrzymały zadanie wspierania uporczywej obrony odcinka frontu przydzielonego 5. Brygadzie Strzelców.
Pułki dzięki pieszym patrolom musiały aktywnie rozpoznać pozycje przeciwnika i w tym celu wziąć jeńców.
Brygadzie przydzielono Ussuryjski Pułk Kozaków.
Tabory drugoliniowe rozlokowano w rejonie wsi Grabówek i Mostówek.
Główny park sprzętowy rozmieszczono we wsi Budne-Sowięta, zaś podrzędny park we wsi Mostowo.
Wysunięty punkt opatrunkowy rozmieszczono w Baranowie. Lazarety brygady przeniesiono do Grabnika i Nowej Wsi.
Główne tabory brygady zostawiono w Ostrołęce.
Zaopatrzenie dla brygady dochodziło drogą:
Baranowo – Budne-Sowięta – Grabówek – Nowa Wieś – Żebry-Chudek – Drężewo – folwark Omulew i dalej wzdłuż drogi do Ostrołęki.
17. Pułk Strzelców miał łączność telefoniczną ze sztabem 5. Brygady Strzelców oraz z dowódcą 5. Dywizjonu Artylerii Strzelców.
O godzinie 15:00 dowódca brygady przeprowadził inspekcję pułku.
Informacje o przeciwniku (wg rozkazu ze sztabu 5. Brygady Strzelców nr 33):
„Nieprzyjaciel na froncie między rzekami Omulew i Orzyc ma pozycje na linii Brodowe Łąki – Wola Błędowska – Majk – Ramiona – Cierpięta – wzgórze "53,2" – północna część wsi Budy Przysieki Rządowe.”
Stan liczebny sekcji bojowej pułku:
oficerowie sztabowi – 2,
młodsi oficerowie – 25,
bagnety i szable – 1494,
obsługa karabinów maszynowych – 69,
zwiadowcy – 34.
Karabinów maszynowych - sztuk sześć.
Po leczeniu w szpitalu wrócił praporszczyk Bułgakow oraz 5 żołnierzy niższych rangą.
Noc minęła spokojnie.
10 kwietnia (23 kwietnia) 1915 r.
Wieś Orzoł, powiat przasnyski, gubernia płocka.
Żołnierze odpoczywali i korzystali z łaźni.
Na froncie nic szczególnego.
Stan liczebny sekcji bojowej pułku:
oficerowie sztabowi – 2,
młodsi oficerowie – 25,
bagnety i szable – 1457.
Karabinów maszynowych - sztuk sześć.
Do szpitala odesłano dwóch chorych niższych rangą.
Noc minęła spokojnie.
11 kwietnia (24 kwietnia) 1915 r.
Wieś Orzoł, powiat przasnyski, gubernia płocka.
Na froncie bez zmian.
Już drugi dzień trwała idealna, ciepła pogoda.
Codziennie 100 żołnierzy z 17. Pułku budowało kozły hiszpańskie, które wędrowały do 20. Pułku Strzelców zajmującego pozycje przed wsią Rycica.
Zgodnie z rozkazem szefa sztabu 5. Brygady Strzelców, we wsi Orzoł zbudowano strzelnicę, na której nowi rekruci byli szkoleni przez dowódców kompanii.
Oficerowie i niżsi rangą otrzymali prezenty wielkanocne od Jej Cesarskiej Mości Cesarzowej Aleksandry Fiodorowny.
Stan liczebny sekcji bojowej pułku:
oficerowie sztabowi – 2,
młodsi oficerowie – 26,
bagnety – 1848,
obsługa karabinów maszynowych – 106,
zwiadowcy – 66,
żołnierze z łączności – 22,
Karabinów maszynowych - sztuk sześć.
Z dwóch kompanii 21. i 22. Batalionu Zapasowego dotarły uzupełnienia w postaci praporszczyka Bołotina[4] i 395 żołnierzy niższych rangą.
O godzinie 18:20 odłamek eksplodującego pocisku lekko ranił strzelca z 1. Kompanii/17.
Czterech chorych niższych rangą odesłano do szpitala.
Noc minęła spokojnie.
12 kwietnia (25 kwietnia) 1915 r.
Wieś Orzoł, powiat przasnyski, gubernia płocka.
Pod bezpośrednim nadzorem oficerów trwało szkolenie i przysposobienie nowo przybyłych z uzupełnień.
Na froncie bez zmian.
Stan liczebny sekcji bojowej pułku:
oficerowie sztabowi – 2,
młodsi oficerowie – 26,
bagnety – 1848,
obsługa karabinów maszynowych – 106,
zwiadowcy – 66,
żołnierze z łączności – 21,
Karabinów maszynowych - sztuk sześć.
Noc minęła spokojnie.
13 kwietnia (26 kwietnia) 1915 r.
Wieś Orzoł, powiat przasnyski, gubernia płocka.
Na froncie bez zmian.
Trwało szkolenie strzelców w zakresie musztry i strzelania na strzelnicy we wsi.
Stan liczebny sekcji bojowej pułku:
oficerowie sztabowi – 2,
młodsi oficerowie – 26,
bagnety – 1848,
obsługa karabinów maszynowych – 106,
zwiadowcy – 66,
żołnierze z łączności – 21,
Karabinów maszynowych - sztuk sześć.
Noc minęła spokojnie.
14 kwietnia (27 kwietnia) 1915 r.
Wieś Orzoł, powiat przasnyski, gubernia płocka.
O godzinie 5:00 niemiecka ciężka artyleria rozpoczęła ostrzał rejonu stacjonowania pułku. Ostrzał zakończył się o godzinie 6:00.
O godzinie 8:30 nieprzyjaciel wznowił ostrzał z ciężkiej artylerii, który trwał do godziny 11:00.
Zgodnie z rozkazem dowódcy 5. Brygady Strzelców, na wypadek nocnego ataku Niemców, jako wsparcie 20. Pułku Strzelców wysłano dwie kompanie 17. Pułku Strzelców z dwoma karabinami maszynowymi.
Od godziny 20:00 do 21:10 kolejny raz ciężka artyleria wroga ostrzelała pozycje pułku.
Stan liczebny sekcji bojowej pułku:
oficerowie sztabowi – 2,
młodsi oficerowie – 26,
bagnety – 1848,
obsługa karabinów maszynowych – 106,
zwiadowcy – 66,
żołnierze z łączności – 21,
Karabinów maszynowych - sztuk sześć.
Noc minęła spokojnie.
15 kwietnia (28 kwietnia) 1915 r.
Wieś Orzoł, powiat przasnyski, gubernia płocka.
1. i 4. Kompania/17 wspierały na pozycjach 20. Pułk Strzelców.
W ciągu dnia 4. Kompania/17 poniosła straty: 3 poległych, 3 rannych.
Zgodnie z rozkazem dowódcy 5. Brygady Strzelców, przesłanym telefonicznie do szefa sztabu pułku, tej w nocy pułk miał przejść na pozycje 20. Pułku Strzelców pod wsią Rycica.
O godzinie 18:00 oddziały pułku opuściły wieś Orzoł w szyku kompanijnym (z powodu ostrzału drogi) i o godzinie 22:30 rozpoczęły przejmowanie stanowisk zajmowanych przez kompanie 20. Pułku Strzelców. Zadanie to zakończono o godzinie 1:50.
Od godziny 1:30 do 3:00 pozycje pułku ostrzeliwane były przez artylerię, karabiny maszynowe i piechotę wroga.
Stan liczebny sekcji bojowej pułku:
oficerowie sztabowi – 2,
młodsi oficerowie – 26,
bagnety – 1931,
obsługa karabinów maszynowych – 106,
zwiadowcy – 66,
żołnierze z łączności – 21,
Karabinów maszynowych - sztuk sześć.
Reszta nocy minęła spokojnie.
Sztab pułku znajdował się na pozycji.
Sztab brygady znajdował się we wsi Budne-Sowięta.
Tabory pierwszoliniowe zlokalizowane były we wsi Zimna Woda.
 |
| Pozycje 17. Pułku Strzelców w okolicy wsi Rycica |
16 kwietnia (29 kwietnia) 1915 r.
Pułk obsadzał prawy sektor odcinka frontu 5. Brygady Strzelców, czyli rejon od rzeki Płodownica do strumienia, który znajduje się na północ od wzgórza "56.4".
Od godziny 13:25 do 14:30 pozycje pułku były ostrzeliwane przez artylerię. W wyniku ostrzału jeden z żołnierzy poległ, sześciu było rannych, a czterech doznało kontuzji.
Jednego niższego rangą odesłano do szpitala.
W kompanii marszowej przybyły uzupełnienia w postaci 121 żołnierzy.
Stan liczebny sekcji bojowej pułku:
oficerowie sztabowi – 2,
młodsi oficerowie – 26 (13 praporszczyków),
bagnety – 2044,
obsługa karabinów maszynowych – 106,
zwiadowcy – 66,
żołnierze z łączności – 21,
Karabinów maszynowych - sztuk sześć.
Uwagi: Pułk został zasilony 1681 żołnierzami z uzupełnień, z czego 224 dalej się szkoliło. Ostanie uzupełnienie – 121 ludzi – skierowano wraz z oficerem i 8 instruktorami do wsi Orzoł.
8. Kompania/17 zbudowała łącze telefoniczne do 3. Kompanii 39. Pułku Strzelców Syberyjskich.
Nocy minęła spokojnie.
17 kwietnia (30 kwietnia) 1915 r.
Pułk obsadzał prawy sektor odcinka frontu 5. Brygady Strzelców, czyli rejon od rzeki Płodownica do strumienia, który znajduje się na północ od wzgórza "56.4".
O godzinie 13:00 2. Batalion/17 znalazł się pod ostrzałem ciężkiej artylerii nieprzyjaciela. Ostrzał trwał do godziny 13:20.
Utrzymywana była ścisła łączność z 39. Pułkiem Strzelców Syberyjskich.
Straty pułku w tym dniu:
1 poległy, 4 rannych, zachorował doktor Paprin, a 3 niższych rangą żołnierzy wysłano do szpitala.
Stan liczebny sekcji bojowej pułku:
oficerowie sztabowi – 2,
młodsi oficerowie – 26,
bagnety – 2042,
obsługa karabinów maszynowych – 106,
zwiadowcy – 66,
żołnierze z łączności – 21,
Karabinów maszynowych - sztuk sześć.
Nocy minęła spokojnie.
Pułk obsadzał prawy sektor odcinka frontu 5. Brygady Strzelców, czyli rejon od rzeki Płodownica do strumienia, który znajduje się na północ od wzgórza "56.4".
W tym dniu na froncie obsadzanym przez oddziały pułku był tylko sporadyczny ostrzał.
Straty pułku w tym dniu:
2 poległych, 8 rannych.
Stan liczebny sekcji bojowej pułku:
oficerowie sztabowi – 2,
młodsi oficerowie – 25 (12 praporszczyków),
bagnety – 2025,
obsługa karabinów maszynowych – 106,
zwiadowcy – 66,
żołnierze z łączności – 43,
Karabinów maszynowych - sztuk sześć.
Noc minęła spokojnie.
19 kwietnia (2 maja) 1915 r.
Pułk obsadzał prawy sektor odcinka frontu 5. Brygady Strzelców, czyli rejon od rzeki Płodownica do strumienia, który znajduje się na północ od wzgórza "56.4".
Od godziny 19:00 do 20:00 pozycje 1. Batalionu/17 znajdowały się pod silnym ostrzałem piechoty i karabinów maszynowych.
O 22:00 doszło do wymiany ognia z karabinów.
Straty pułku w tym dniu:
1 poległy, 7 rannych.
Pod kierunkiem oficera z 4. Batalionu Saperów Strzelców Syberyjskich strzelcy byli szkoleni w temacie ładunków wybuchowych.
O godzinie 23:45 Niemcy otworzyli ogień artyleryjski i z karabinów maszynowych na pozycje pułku.
O godzinie 1:00 po północy wykryto małe grupy nieprzyjaciela, które po ostrzelaniu rozproszyły się.
Pułk wzmocnił swoje pozycje zasiekami i kozłami hiszpańskimi.
Noc minęła spokojnie.
Pułk obsadzał prawy sektor odcinka frontu 5. Brygady Strzelców, czyli rejon od rzeki Płodownica do strumienia, który znajduje się na północ od wzgórza "56.4".
W ciągu dnia na froncie obsadzonym przez pułk była sporadyczna wymiana ognia.
O godzinie 17:50 nieprzyjaciel ostrzelał z ciężkiej artylerii sztab pułku i półkompanię stojącą w rezerwie. Ostrzał trwał do godziny 18:30.
Straty pułku w tym dniu:
8 rannych (2 pozostało w szeregach), 3 niższych rangą odesłano do szpitala.
Stan liczebny sekcji bojowej pułku:
oficerowie sztabowi – 2,
młodsi oficerowie – 25,
bagnety – 2022,
obsługa karabinów maszynowych – 106,
zwiadowcy – 66,
żołnierze z łączności – 42,
Karabinów maszynowych - sztuk sześć.
Noc minęła spokojnie.
21 kwietnia (4 maja) 1915 r.
Pułk obsadzał prawy sektor odcinka frontu 5. Brygady Strzelców, czyli rejon od rzeki Płodownica do strumienia, który znajduje się na północ od wzgórza "56.4".
Od godziny 17:25 do 18:20 ciężka artyleria nieprzyjaciel ostrzeliwała miejsce stacjonowania obu batalionów.
O godzinie 21:00 Niemcy w sile dwóch kompanii zaatakowali pozycje 7. Kompanii/17 i prawą flankę 6. Kompanii/17.
Ogień, który otworzyli broniący się, zmusił ich do krycia się, a następnie do odwrotu do swoich okopów. O godzinie 21:20 przerwano ogień.
Straty pułku w tym dniu:
4 poległych, 27 rannych, 3 odniosło kontuzje, 1 odesłano do szpitala.
Stan liczebny sekcji bojowej pułku:
oficerowie sztabowi – 2,
młodsi oficerowie – 25,
bagnety – 1986,
obsługa karabinów maszynowych – 104,
zwiadowcy – 66,
żołnierze z łączności – 42,
Karabinów maszynowych - sztuk sześć.
Noc minęła spokojnie.
22 kwietnia (5 maja) 1915 r.
Pułk obsadzał prawy sektor odcinka frontu 5. Brygady Strzelców, czyli rejon od rzeki Płodownica do strumienia, który znajduje się na północ od wzgórza "56.4".
W ciągu dnia na froncie obsadzonym przez pułk była sporadyczna wymiana ognia.
Nad pozycją pułku przeleciał niemiecki samolot, który korygował ostrzał wrogiej artylerii.
Straty pułku w tym dniu:
Ranny praporszczyk Iwan Bułgakow Siergiejewicz, 2 niższych rangą poległo, 20 rannych (2 pozostało na pozycji), 1 odniósł kontuzję, 7 zaginęło bez wieści, 2 odesłano do szpitala.
Stan liczebny sekcji bojowej pułku:
oficerowie sztabowi – 2,
młodsi oficerowie – 24,
bagnety – 1958,
obsługa karabinów maszynowych – 104,
zwiadowcy – 64,
żołnierze z łączności – 41,
Karabinów maszynowych - sztuk sześć.
Noc minęła spokojnie.
Pułk obsadzał prawy sektor odcinka frontu 5. Brygady Strzelców, czyli rejon od rzeki Płodownica do strumienia, który znajduje się na północ od wzgórza "56.4".
O godzinie 4:00 pozycje pułku zostały ostrzelane przez wrogą ciężką i lekką artylerię.
W ciągu dnia na froncie była sporadyczna wymiana ognia.
Nad pozycją pułku przeleciał niemiecki samolot, który trzymał się na znacznej wysokości, ostrzeliwany przez naszych strzelców.
Straty pułku w tym dniu: 2 rannych.
Stan liczebny sekcji bojowej pułku:
oficerowie sztabowi – 2,
młodsi oficerowie – 24,
bagnety – 1954,
obsługa karabinów maszynowych – 104,
zwiadowcy – 64,
żołnierze z łączności – 41,
Karabinów maszynowych - sztuk sześć.
Pułk nieustannie fortyfikował swoje pozycje, udoskonalając okopy i zwiększając ilość zasieków.
Noc minęła spokojnie
24 kwietnia (7 maja) 1915 r.
Pułk obsadzał prawy sektor odcinka frontu 5. Brygady Strzelców, czyli rejon od rzeki Płodownica do strumienia, który znajduje się na północ od wzgórza "56.4".
Od wczesnego ranka na pozycjach frontowych pułku trwała rzadka wymiana ognia.
O godzinie 9:00 pozycje te zostały ostrzelane przez niemiecką ciężką artylerię.
Później w ciągu dnia prowadzono sporadyczną wymianę ognia.
Pułk nadal umacniał swoje pozycje.
Stan liczebny sekcji bojowej pułku:
oficerowie sztabowi – 2,
młodsi oficerowie – 24,
bagnety – 1969,
obsługa karabinów maszynowych – 104,
zwiadowcy – 64,
żołnierze z łączności – 41,
Karabinów maszynowych - sztuk sześć.
Straty pułku w tym dniu: 6 rannych.
Noc minęła spokojnie.
Pułk obsadzał prawy sektor odcinka frontu 5. Brygady Strzelców, czyli rejon od rzeki Płodownica do strumienia, który znajduje się na północ od wzgórza "56.4".
W ciągu dnia prowadzono sporadyczną wymianę ognia.
Straty pułku w tym dniu: 2 rannych, 2 wysłano do lazaretu.
Pułk nadal umacniał swoje pozycje.
Stan liczebny sekcji bojowej pułku:
oficerowie sztabowi – 2,
młodsi oficerowie – 24,
bagnety – 1974,
obsługa karabinów maszynowych – 103,
zwiadowcy – 64,
żołnierze z łączności – 42.
Karabinów maszynowych - sztuk sześć.
Uwagi: całkowita liczba uzupełnień dla pułku wynosi 1607 ludzi, z czego 166 dalej znajdowała się we wsi Orzoł, gdzie była szkolona przez oficera i 8 instruktorów.
Od czasu do czasu Niemcy otwierają huraganowy ogień w kierunku naszych okopów.
Zgodnie rozkazem dowódcy 5. Brygady Strzelców, przesłanego telefonicznie do szefa sztabu brygady, pozycje pułku obsadzą oddziały 20. Pułk Strzelców.
Zmiana, która rozpoczęła się o godzinie 21:30, zakończyła się o godzinie 1:20. Oddziały pułku udały do leśnego obozu, gdzie wcześniej stacjonował 20. Pułk Strzelców.
Noc minęła spokojnie.
26 kwietnia (9 maja) 1915 r.
Pułk stacjonował w lesie, pół wiorsty na południe od wsi Baranowo.
Strzelcy odpoczywali i kąpali się w łaźni (nr 14) ufundowanej we wsi Orzoł przez Związek Miast Rosyjskich.
Stan liczebny sekcji bojowej pułku:
oficerowie sztabowi – 2,
młodsi oficerowie – 24,
bagnety – 1981,
obsługa karabinów maszynowych – 103,
zwiadowcy – 64,
żołnierze z łączności – 44.
Karabinów maszynowych - sztuk sześć.
Do szpitala odesłano 1 niższego rangą.
Noc minęła spokojnie.
Pułk stacjonował w tym samym miejscu co dzień wcześniej.
Sprawdzana była broń strzelców.
Żołnierze z poszczególnych kompanii otrzymali nową bieliznę, która została przysłana przez Komitet Aleksandrowski jako dar dla żołnierzy frontowych.
Zrobiło się znacznie chłodniej: silny północno-wschodni wiatr unosił tumany piasku.
Kompanie rano i wieczorem prowadziły rutynowe ćwiczenia.
Stan liczebny sekcji bojowej pułku:
oficerowie sztabowi – 2,
młodsi oficerowie – 24,
bagnety – 1986,
obsługa karabinów maszynowych – 104,
zwiadowcy – 64,
żołnierze z łączności – 44.
Karabinów maszynowych - sztuk sześć.
Do szpitala odesłano 6 niższych rangą.
Noc minęła spokojnie.
28 kwietnia (11 maja) 1915 r.
Pułk stacjonował w lesie, pół wiorsty na południe od wsi Baranowo.
Na rozkaz dowódcy pułku w kompaniach odbywały się poranne i wieczorne ćwiczenia taktyczne i musztry.
W wolnym czasie strzelcy korzystali z łaźni (nr 14 we wsi Orzoł) i bawili się przy muzyce granej na instrumentach zakupionych przez pułk.
Była upalna i bezwietrzna pogoda.
Stan liczebny sekcji bojowej pułku:
oficerowie sztabowi – 2,
młodsi oficerowie – 24,
bagnety – 1978,
obsługa karabinów maszynowych – 104,
zwiadowcy – 64,
żołnierze z łączności – 43 (jeden wysłany z misją).
Karabinów maszynowych - sztuk sześć.
Noc minęła spokojnie.
Pułk stacjonował tam, gdzie dzień wcześniej.
Rano i wieczorem w kompaniach odbywały się zwyczajowe zajęcia.
Wieczorem oficerowie i żołnierze wzięli udział w całonocnym czuwaniu w kościele polowym przy sztabie 5. Brygady Strzelców z okazji zbliżającego się święta Wniebowstąpienia Pańskiego.
Stan liczebny sekcji bojowej pułku:
oficerowie sztabowi – 2,
młodsi oficerowie – 24,
bagnety – 1965,
obsługa karabinów maszynowych – 104,
zwiadowcy – 64,
żołnierze z łączności – 43.
Karabinów maszynowych - sztuk sześć.
Do szpitala odesłano 2 niższych rangą.
Noc minęła spokojnie.
30 kwietnia (13 maja) 1915 r.
Pułk stacjonował w lesie, pół wiorsty na południe od wsi Baranowo.
Na froncie bez zmian
Rano i wieczorem w kompaniach odbywały się zwyczajowe zajęcia.
Upał. Dość silny wiatr.
Stan liczebny sekcji bojowej pułku:
oficerowie sztabowi – 2,
młodsi oficerowie – 24,
bagnety – 1965,
obsługa karabinów maszynowych – 105,
zwiadowcy – 64,
żołnierze z łączności – 43.
Karabinów maszynowych - sztuk sześć.
Do szpitala odesłano 3 niższych rangą.
Noc minęła spokojnie.
_________________________________________
Dziennik prowadził praporszczyk Szczefanowicz
Całość poświadczyli podpisami:
dowódca pułku: generał major baron Korf
Adiutant pułku: porucznik Dmitriew
[1] Josif Regulski Ilicz (ur. 15.03.1854 r.) – dowódca 9. Dywizji Strzelców Syberyjskich.
[2] Generał-major Dmitrij Gawriszew Grigoriewicz – dowódca 10. Brygady Artylerii Strzelców Syberyjskich.
[3] Prawdopodobnie Michaił Iwanow Aleksandrowicz.
[4] Nikołaj Bołotin Wasiliewicz.
Źródło dziennika i zdjęć:
gwar.mil.ru
ria1914.info
Dziennik wojenny 17. Pułku Strzelców - część 1
Dziennik wojenny 17. Pułku Strzelców - część 2
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz