niedziela, 21 kwietnia 2019

Ponikiew Duża (pod Pasiekami) – cmentarz z I Wojny Światowej

Ponikiew Duża (pod Pasiekami) – cmentarz z I Wojny Światowej
(Kriegsfriedhof des Ersten Weltkrieges)

Ponikiew Duża – wieś w mazowieckim, w powiecie ostrołęckim, w gminie Goworowo
Ponikiew Duża (pod Pasiekami) (kolonia Józefowo) to trzeci z cmentarzy znajdujących się w obrębie wsi Ponikiew Duża.

Cmentarz Ponikiew Duża (pod Pasiekami) ma powierzchnię 929m2. Ilość pochowanych zołnierzy armii niemieckiej poległych na przełomie lipca i sierpnia 1915 roku nieznana. (175 Niemców i 778 Rosjan)
Nagrobki nieczytelne.
Parę lat temu teren cmentarza był uporządkowany przez rezerwistów niemieckich i gminę Goworowo. Ogrodzono teren drewnianym płotem, zniwelowano teren i postawiono tablice pamiątkową.
Stan obecny:
Teren zaniedbany, zarośnięty, drewniany płot niszczeje, na terenie mnówstwo składowanych odpadów organicznych.
Wokół terenu cmentarza liczne pozostałości po zbrojonych betonowych połamanych słupach poprzedniego ogrodzenia. Niestety, trudno ocenić jak wysokie było to ogrodzenie i jakie były przegrody między słupami (niestety brak danych, co wywieziono przy porządkowaniu terenu).

Ponikiew Duża (pod Pasiekami) – cmentarz polny, gdzie spoczywają żołnierze Wielkiej Wojny, wielu z nich było Polakami.

Odległość od centrum Ostrołęki - 27km

________________________________________________________

Wspomnienia K. G. ze Stuttgartu - zbiory Volksbundu (tłum. Rowerem wokół Ostrołęki)

"
Następnego ranka mój miły gospodarz pojechał ze mną do urzędu, gdzie musiałem się zameldować, a następnego dnia odwiedziliśmy cmentarz wojenny (Kriegerfriedhof III) w Ponikwi-Dużej (dawniej "Ehrenstätte Pasieki"), gdzie mój brat znalazł swoje ostatnie miejsce spoczynku w osobnym grobie.
Aby dotrzeć do grobu, musieliśmy przejść przez pola, ponieważ żadna dróżka nie prowadziła do nekropolii.
Otoczony przez ogrodzenie z drutu kolczastego i kilkanaście sosnowych drzew, cmentarz zalega wśród piaskowych pól jak zielona wyspa.
Wszystkie groby są zaskakująco dobrze zachowane, jedne są zakrzaczone, inne porasta trawa.
Na niektórych grobach lśnią delikatne czerwone rózgi wierzbowe; na innych kiełkują młode sosny i brzozy, z nasion rozsianych przez wiatr.
Ale nigdzie nie było śladu wcześniejszych drewnianych krzyży grobowych oraz żadnych oznaczeń na grobach!
Na szczęście miałem dokładnym plan z rozmieszczeniem grobów, który przygotował dla mnie centralny urząd zajmujący się stratami i wojennymi.
Dało się zauważyć, że polegli nadal odpoczywali w miejscu, gdzie zostali pochowani dwadzieścia lat temu.
Po paru chwilach znalazłem, kierując się planem, miejsce spoczynku mojego brata: w końcu stanąłem przed prostym, ale tak drogim mi grobem leżącym daleko od rodzinnego domu.
Wzniosły spokój zalegał nad gajem bohaterów - tylko sosny szumiały na wietrze .
Spoczywa tu 175 Niemców i 778 Rosjan, przeważnie w jednostkowych grobach, w tym synowie Wirtembergii.
Pochowani tu są żołnierze 125 i 121 Regimentu Piechoty.
A także, 93 Rezerwowego Regimentu Piechoty, 34 Pomorskiego Regimentu Fizylierów im. Królowej Szwecji Wiktorii, 38 Regimentu Artylerii Polowej oraz 128 Gdańskiego Regimentu Piechoty.

 
-Film z cmentarza zamieszczony na FB. -
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz